Makna Taqwa jeung Tawakkal ka Alloh swt

أَوْحَى اللهُ إِلَى دَاوُدَ : وَعِزَّتِيْ مَامِنْ عَبْدٍ يَعْتَصِمُ بِيْ دُوْنَ خَلْقِيْ أَعْرِفُ ذَلِكَ مِنْ نِّيَّتِهِ فَتَكِيْدُهُ السَّمَاوَاتُ وَاْلأَرْضُ بِمَنْ فِيْهَا إِلاَّ جَعَلْتُ لَهُ مِنْ بَيْنِ ذَلِكَ مَخْرَجًا, وَمَا مِنْ عَبْدٍ يَعْتَصِمُ بِمَخْلُوْقٍ دُوْنِيْ أَعْرِفُ ذَلِكَ مِنْ نِيَّتِهِ إِلاَّ قَطَعْتُ أَسْبَابَ السَّمَآءِ بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَرْسَخْتُ اْلهُوِيَّ تَحْتَ قَدَمَيْهِ, وَمَا مِنْ عَبْدٍ يُطِيْعُنِيْ إِلاَّ وَأَناَ مُعْطِيْهِ قَبْلَ أَنْ يَسْأَلنَِيْ وَمُسْتَجِيْبٌ لَهُ قَبْلَ أَنْ يَدْعُوْنِيْ وَغَافِرٌ لَهُ قَبْلَ أَنْ يَسْتَغْفِرَنِيْ . ( رواه إبن عساكر والديلمى )

"Alloh geus ngawahyukeun ka Kanjeng Nabi Dawud as.: "Demi Kaagungan Kami (saur Alloh) yén satiap hamba nu ngagantungkeun diri sapinuhna ka Kami, tanpa ngagantungkeun dirina ka Makhluq Kami (nu ku kami nyaho tina niat si éta hamba) jeung lamun ditipu ku sing saha baé makhluq nu aya di langit jeung dibumi, maka pasti Kami bakal méré jalan kaluar pikeun manéhna tina tipu muslihat éta. Jeung sing saha jalmana diantara hamba-hamba kami nu ngagantungkeun diri ka Makhluq Kami henteu ngagantungkeun diri ka Kami (nu ku kami nyaho tina niat si éta hamba), maka tanwandé Kami (saur Alloh) bakal megatkeun (tegesna nutup) lawang-lawang sumber rizkina ti langit, jeung Kami bakal netepkeun kabinasaan pikeun manéhna. Jeung kudu nyaho anjeun ! yén satiap hamba nu ta'at ka Kami, pasti ku Kami bakal dipaparin kanugrahaan saméméh maranéhna ménta ka Kami, jeung bakal diijabah sakabéh do'ana saméméh manéhna ngadu'a ka Kami, ogé bakal dihampura dosana saméméh maranéhna ménta hampura ka Kami" (H.R. Ibnu ‘Asaakir & Ad-Daélamy).

Di luhur, Alloh ngadawuh dina Hadits Qudsy, nu diriwayatkeun ku Ibn 'Asakir sareng Imam Ad-Daélamy ti Abdur-Rahman bin Ka'ab bin Malik nu nyumber tur ngamuara ieu Hadits sumpingna téh ti ramana. Dina ieu Hadits Qudsy, sanajan ditujukeun ka ka Kanjeng Nabi Dawud as. Tapi tujuan umumnamah keuna ka urang sadayana. Didieu, sakurang-kurangna aya tilu hal poko nu bisa dijadikeun hikmah tina eusina, anu salajengna éta tilu hal téh bisa dijadikeun cekelan pikeun hirup urang sadayana dina raraga urang bakti diri ka Nu Maha Suci Alloh Robbul 'Izzaty. Anapon nu tilu hal téh, nyaéta:

Nu Kahiji, Yén satiap hamba Alloh nu salamina nyalindung, ngagantungkeun diri, masrahkeun diri jeung sieun ku Alloh wungkul, dina satiap tingkah ti mimiti ucap, manah, lampah, léngkah sareng paripolah disanggakeun ka Alloh swt. bari ngaleungitkeun sifat syirik (tegesna midua Alloh). maka Alloh bakal maparin pitulung sarta nguatkeun kaimanan dina haténa si éta hamba, tur hal ieu kabéh téh dinilai ku Alloh dina niat jeung tujuan si éta hamba nu nyangkaruk dina haténa. Salajengna Alloh swt. ngajangjian yén saupamana baé sakabéh makhluk nu aya dilangit jeung dibumi ngahiji pikeun nipu, nganiaya komo bari ngabinasa ka si éta hamba (nyatana jalma nu salamina nyalindung, ngagantungkeun diri, masrahkeun diri jeung sieun ku Alloh wungkul), maka hamo bisa mampuh ngalaksanakeun kana niat jarahatna tadi. Sabab, ku Alloh geus diraksa, diriksa jeung dijaga sapuratina, tur nalika tepung jeung karerepet, kasumpek, karupek, kasusah jeung kasulitan ogé, langsung ku Alloh swt. dipaparin jalan kaluar, tur disalametkeun tina tipu muslihat ti jalma jeung makhluq nu boga niat jahat.

Hal ieu téh luyu reujeung Dawuhan Alloh dina Al-Qur'an Surat Ath-Thalaq ayat 2-3:

وَمَنْ يَّتَّقِ اللهَ يَجْعَلْ لَّهُ مَخْرَجًا وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَحْتَسِبُ وَمَنْ يَّتَوَكَّلْ عَلىَ اللهِ فَهُوَ حَسْبَهَ إِنَّ اللهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللهَ لِكُلِّ شَيْئٍ قَدْرًا (الطلاق:٣-٢)

"Jeung sing saha jalmana nu taqwa ka Alloh, pasti bakal dipaparin ka manéhna jalan ka luar, tur Alloh bakal maparin ka manéhna rizki tina arah nu teu disangka-sangka, jeung sing saha jalmana nu tawakal (pasrah, sadrah bari sumerah) ka Alloh wungkul. maka Alloh bakal maparin Kacukupan (tina mangpirang-pirang pangabutuhna). Satemenna Alloh ngalaksanakeun urusan (nu dikersakeun) ku Manten-na. Tur Alloh parantos ngayakeun katangtuan pikeun tiap-tiap perkara".

Salajengna Nu Kadua, hikmah tina eusining hadits Qudsy nu munggaran téh, nyaéta satiap jalma nu maléngos, nu ngabalieurkeun diri (tegesna siga teu butuh, jeung salawasna nukang nonggong) ka Alloh, tuluy maranéhna nyalindung ka makhluq Alloh nu dianggap ku maranéhna bakal maparin manfa'at atanapi madhorot, maka Alloh swt. bakal ngala'nat tur bakal dijauhkeun tina Rohmat manten-na. Na'udzu billahimin Dzalik.

Sing émut ! yén Alloh swt. Maha Uninga kana niat hamba-hamba-Na, tur Alloh Maha Uninga kana saban-saban perkara nu lumangsung di ieu alam dunya. ku sabab kitu, Alloh netepkeun lamun aya jalma nu maléngos nu ngabalieurkeun diri (tegesna teu butuh, jeung salawasna nukang nonggong) ka Mantenna, tuluy maranéhna nyalindung ka makhluq Alloh nu dianggap ku maranéhna bakal méré manfa'at jeung madhorot. Maka didieu Alloh swt nandeskeun kalayan katangtuana-Na, yén jalma nu saperti kitu bakal dipegatkeun (tegesna ditutup) lawang-lawang rizkina ti langit, jeung pikeun maranéhna diharamkeun kana sagala macem bentuk jalan kasalamétan. Alloh Maha Sugih jeung teu merlukeun bantuan ti makhluq-Na. Kukituna, pikeun jalma nu siga kitu, Maka ku Alloh sagala urusanana bakal dipasrahkeun ka si éta hamba, tegesna Alloh moal maliré. Malihan Alloh bakal maparin ka manéhna hukuman, kalayan ngancikkeun dina diri maranéhna rasa hariwang, leungitna rasa katingtriman, ilangna rasa tenang, timbulna rasa kateugenah. Sahingga, bakal tumuwuh rasa kurang percaya kana diri pribadina, nga-anggangkeun rasa tumaninah tur nu akhirna bakal disanghareupkeun kana kagagalan jeung kakuciwaan, datangna rasa guligah pinuh ku kahariwang, nu paling parahmah bakal jauh tina ka-Istiqomah-an, jauh tina taufik sareng hidayah Alloh swt. Na'udzu Billahi Min Dzalik

Salajengna Hikmah tina eusining Hadits Qudsy téh Nu Katilu, nyaéta pikeun jalma nu salawasna ta’at, tawakal (pasrah, sadrah bari sumerah) ka Alloh wungkul bari Taqwa Ka Manten-Na, maka Alloh bakal maparin Kanugrahaan kalayan kanikmatan nu tambah-tambah, tur Alloh bakal ngaijabah sagala do'a-do'ana, bari nedunan sagala pangabutuhna, ogé hasil tinekanan sagala pamaksudan jeung cita-cita nu dipiharepna. sanaos lisan teukedal pikeun munajat nyuhunkeun ka Alloh swt. Manten-Na parantos Uninga, sabab saméméh si jalma nu salawasna ta’at, tawakal bari Taqwa Ka Manten-Na seja munajat nyuhunkeun pitulung ka Alloh, Alloh parantos maparin pitulung. Ogé saméméh si éta jalma nyuhunkeun panghampura tina sagala dosana, Alloh parantos ngahampura tina sagala dosa sareng perdosaan-nana.

Mudah-mudahan urang sadayana kalebet jalmi nu salawasna nyalindung, ngagantungkeun diri, masrahkeun diri jeung sieun ku Alloh wungkul, ogé dina satiap tingkah jeung paripolah di sanggakeun wungkul ka Alloh swt. bari ngaleungitkeun sifat syirik ka Alloh. Tur mudah-mudahan urang sadayana salawasna tawakal bari Taqwa Ka Manten-Na. Amin Ya Alloh Ya Robball 'Alamiin.

Wallohu A’lam bish-Showaab.